Mungesa e vetëbesimit çon në mënyrë të pashmangshme në vetë-efikasitet të ulët. Kjo do të thotë që stresi juaj rritet, ju shmangni të provoni gjëra të reja, nuk e sfidoni veten dhe, në fund të fundit, kufizoni potencialin tuaj për t’u rritur dhe për t’u bërë versioni më i mirë i vetes. Në fakt, vetëbesimi i ulët është themeli i shumë problemeve me të cilat përballemi në jetën tonë.

Ne jetojmë në një botë ku njerëzit, me vetëdije apo pa vetëdije, përpiqen të na grabisin besimin në vetvete. Kjo mund të ndodhë përmes kritikave, pritjeve sociale ose stereotipeve, madje edhe përmes frikës sonë dhe besimeve kufizuese. Dhe si mund t’i kapërceni këto besime, frikë dhe ankth që po ju pengojnë?

Para së gjithash, besimet kufizuese janë veçanërisht tinëzare. Ata ju bëjnë të gjeni justifikime dhe arsye pse nuk mund të keni sukses. Për shembull, nëse një i ri dëshiron të bëhet basketbollist, por beson se është shumë i shkurtër, shumë i ngadalshëm ose nuk vjen nga sfondi “i duhur”, atëherë ai automatikisht përjashton mundësinë e suksesit.

Njerëzit që arrijnë gjëra të mëdha në jetë nuk i lejojnë vetes të adoptojnë mendime të tilla. Në vend të kësaj, ata i njohin këto besime si të rreme dhe punojnë sistematikisht për të mos i lënë ata të kontrollojnë mendjet e tyre. Sepse e vërteta është e thjeshtë: Çdokush mund të arrijë kudo, pavarësisht nga pikënisja e tij. Dhe mënyra më e mirë për ta bërë këtë është të ekspozoni veten ndaj mjediseve që sfidojnë besimet kufizuese.

Për mua, vetëbesimi është bërë arma ime më e madhe. Dhe nuk dua të them se më jep iluzionin se mund të bëj gjithçka ose se jam superior ndaj të tjerëve – vetëbesimi nuk ka të bëjë fare me këtë. Për më tepër, vetëbesimi nuk matet me sasinë e parave që keni, natyrën e punës ose statusin tuaj shoqëror.

Përkundrazi, vetëbesim do të thotë që unë e di saktësisht se kush jam, e di se çfarë dua të arrij dhe besoj plotësisht në aftësinë time për ta arritur atë.

Kur jetoja në Greqi, u përballa me një mjedis armiqësor. Njerëz të ndryshëm përhapën thashetheme për mua dhe bënë gjithçka që mundën për të krijuar pengesa në karrierën time profesionale. Mundoheshin të më privonin nga mundësitë, të më dekurajonin, të më bënin të dyshoja për veten (gëzimin e të qenit nga fshati). Jam i sigurt se përvoja ime nuk është unike dhe ju mund ta keni gjetur veten në një pozicion të ngjashëm!

Për mua, besimi në veten time dhe kultivimi i dashurisë për veten ishte arma ime e vetme. E dija se kush isha, e dija që sulmet e njerëzve vinin nga pasiguritë e tyre dhe e dija që nëse do t’i qëndroja besnike vetes, asgjë nuk mund të më ndalonte. Falenderoj të gjithë ata që më kanë dashur shumë dhe të gjithë ata që më kanë dashur më pak, sepse të dy më kanë ndihmuar të ndihem rehat me veten dhe idealet e mia.

Në punën time aktuale në universitet, jam i rrethuar nga njerëz jashtëzakonisht të suksesshëm në botën e biznesit. Dhe e dini se çfarë kam vënë re? Nuk ka asnjë person të vetëm të suksesshëm që të mos ketë hasur në pengesa gjatë rrugës që shpesh dukeshin të pakapërcyeshme. Por, ata nuk u dorëzuan. Ata vazhduan pa marrë parasysh se çfarë ndodhi, pavarësisht se çfarë thuhej për ta. Dhe këtu shumica e njerëzve dështojnë: dorëzohen shumë herët, sepse nuk kanë krijuar vetëbesimin për të duruar udhëtimin e vështirë.

Njerëzit që kanë sukses nuk janë domosdoshmërisht më të talentuar, më të zgjuar ose më të aftë se të tjerët. Janë ata që vendosin që, pavarësisht pengesave, nuk do të dorëzohen. Dhe për mua, jeta ime ndryshoi në mënyrë dramatike kur kuptova se dështimi nuk është e kundërta e suksesit – është pjesë e tij.

Imagjinoni se çfarë mund të arrini nëse do të kishit besimin për të vazhduar, edhe kur gjërat bëhen të vështira!/ kohajuaj.com