Shëndeti juaj mendor është i lidhur drejtpërdrejt me aftësinë tuaj për të vendosur dhe zbatuar kufij. Edhe pse procesi i vendosjes së një kufiri është i thjeshtë, zbatimi i tij mund të jetë mjaft i vështirë dhe papritur sfidues. Vendosja e limitit nuk është pjesa e vështirë. Ne e bëjmë gjatë gjithë kohës – e di kur je duke folur me dikë dhe thua “mos më fol në atë mënyrë” ose “mos më telefono pas një kohe të caktuar”. Vendosja e limitit është e lehtë. Për shembull, mund t’i thuash dikujt “Nuk jam person që flas në mëngjes, mos më telefono para orës 9 të mëngjesit”. Po sikur të zgjohesh më herët, të bjerë telefoni para orës 9 të mëngjesit dhe ta marrësh? Urime, sapo nuk arritët ta zbatoni limitin tuaj! Dhe e vetmja gjë që mbetet është të frustrohesh, të zemërohesh, ta përsërisësh dhe ta bësh një problem më të madh. Problemi është se ne shpesh i përsërisim të njëjtat gabime, dhe kjo është pikërisht ajo që e bën kaq të vështirë zbatimin e kufijve.
Pra, sot, do t’ju tregoj shenjën më të rëndësishme që tregon se keni nevojë për kufij, me shpresën se do të qëndroni të qëndrueshëm në zbatimin e tyre. Treguesi më i madh është gjendja shpirtërore dhe nivelet e energjisë. Të gjithë i kemi dëgjuar termat “introvert” dhe “ekstravert”, por shpesh i keqkuptojmë ato. Ne mendojmë se ekstroverti është tipi social, ndërsa introverti është përgjithësisht antisocial. E vërteta, megjithatë, është se një introvert është dikush që e ripërtërin energjinë e tij, domethënë, ai fiton më shumë energji nga izolimi ose nga aktivitetet e vetmuara – leximi, shkrimi, aktivitete që në përgjithësi i pëlqen t’i bëjë vetëm. Një ekstrovert është dikush që e ripërtërin energjinë e tij nga shoqërizimi dhe prania e njerëzve të tjerë – pjesëmarrja në festa, evente shoqërore.
Pra, çfarë ndodh kur nuk keni kufij të qartë? Në fund ndihesh shumë më i lodhur sesa duhet. Le të themi se po kaloni një ditë të vështirë dhe mendoni se duhet të pushoni në shtëpi. Por dikush të fton të dalim dhe, edhe pse nuk je në humor, ndihesh i detyruar të shkosh që të mos e mërzisësh. Nëse vini re se shpesh ndiheni të rraskapitur pa asnjë arsye ose se energjia juaj po zvogëlohet vazhdimisht, kjo është shenja e parë që kufijtë tuaj nuk po zbatohen siç duhet, se po bëni më shumë gjëra sesa duhet.
Shenja e dytë e rëndësishme është gjendja juaj shpirtërore. Duke u kthyer te shembulli i parë, nëse dikush vazhdon të shkelë kufijtë tuaj, si p.sh. duke ju telefonuar më herët se koha që keni caktuar, pa ia pasur vënë në dukje, atëherë frustrimi dhe ndjenja e mungesës së respektit do të ndikojnë në humorin tuaj. Sa më shumë që shkelen kufijtë tuaj, aq më shumë do të acaroheni dhe kjo do të krijojë tension në marrëdhënien tuaj me këta njerëz.
Gjëja interesante është se, sapo të filloni t’i zbatoni kufijtë tuaj vazhdimisht, do të shihni një përmirësim të menjëhershëm si në humorin tuaj ashtu edhe në nivelet e energjisë. Do të ndalosh së ndjeri të lodhur nga situatat që nuk të shërbejnë dhe do të fitosh më shumë kontroll mbi ndërveprimet e tua. Kufijtë nuk janë një mënyrë për të larguar njerëzit nga jeta jonë – ato janë një mënyrë për të mbrojtur veten dhe për të krijuar marrëdhënie më të shëndetshme dhe më të ekuilibruara.
Për më tepër, është mirë të mbani mend se kur dikush shkel sistematikisht kufijtë tuaj, kjo mund të nënkuptojë që ju keni lejuar që dinamikat e vjetra të marrëdhënieve të vazhdojnë pa i rishikuar ato (siç ia keni borxh vetes). Zhvillimi i kufijve të shëndetshëm kërkon praktikë dhe qëndrueshmëri. Nëse jeni mësuar të dorëzoheni, fillimisht mund të ndiheni fajtorë ose në siklet kur të filloni t’i zbatoni ato. Por, me kalimin e kohës, do të shihni që jeta juaj do të bëhet më e qetë dhe marrëdhëniet tuaja do të përmirësohen. Njerëzit që të respektojnë vërtet do të mësojnë të përshtaten dhe të pranojnë nevojat e tua.
Çelësi është të mbani mend se nuk keni nevojë të shpjegoni ose të justifikoni kufijtë tuaj. Nuk është e detyrueshme t’i bindësh të tjerët të pajtohen me ty. Ajo që ka rëndësi është njohja e nevojave tuaja dhe mbrojtja e tyre, sepse ekuilibri juaj mendor varet nga kjo.
