Javë të mbarë të gjithë lexuesve të rubrikës! Jetojmë në një botë që i jep lavdi “humorit të mirë” – shpesh në kurriz të ndershmërisë. Dhe kush nuk dëshiron një jetë të mbushur me qetësi, harmoni dhe një ndjenjë stabiliteti? Për këtë arsye, jemi trajnuar të shmangim tensionin, të mos hyjmë në konflikte dhe të ruajmë “paqen” me çdo kusht. E megjithatë, herët a vonë, të gjithë përballemi me një konflikt që nuk mund ose nuk duhet ta kapërcejmë. Dhe pastaj, pyetja nuk është nëse do të ketë një konflikt, por si do të zgjedhim ta menaxhojmë atë.

Konflikti është i pashmangshëm. Ai ndodh në çdo marrëdhënie njerëzore – në punë, në shtëpi, në miqësi, madje edhe në lidhjet tona më të çmuara. Çështja nuk është nëse do të ketë një mosmarrëveshje, por si do ta trajtojmë atë. Dhe këtu qëndron gabimi i parë i madh që bëjmë shpesh: mendojmë se suksesi i një konflikti varet nga reagimi i personit tjetër. Nëse na kuptojnë, nëse tregojnë empati, nëse pajtohen me ne. Por ky është një kurth. Ne mendojmë se që të ketë një konflikt “të shëndetshëm”, rezultati duhet të jetë gjithashtu “i qetë”. Por kjo nuk është gjithmonë rasti.

Treguesi më kritik i zgjidhjes së shëndetshme të konfliktit nuk është mënyra se si reagon personi tjetër, por nëse ne ishim në gjendje të shprehnim qartë mendimet dhe ndjenjat tona, pa e tradhtuar veten. A thashë atë që doja të thoja? A fola me respekt dhe pa shpërthime? A arrita të qëndroja autentikisht, edhe nëse personi tjetër u zemërua ose nuk u pajtua? Nëse po, atëherë e kam trajtuar konfliktin në mënyrë të shëndetshme. Ne nuk mundemi – dhe nuk kemi nevojë – të kontrollojmë se si do të reagojë personi tjetër. Por ne mund të kontrollojmë qëndrimin tonë.

Shumë njerëz i shmangin konfliktet nga frika se mos “shkatërrojnë marrëdhënien”, se mos duken “negativë” ose “të vështirë”. Megjithatë, kjo shmangie shpesh çon në presion të brendshëm, emocione të shtypura dhe në fund të fundit në një distancë ose prishje shumë më serioze. Paqja e bazuar në heshtje është e rreme dhe e brishtë.

Menaxhimi i shëndetshëm i një konflikti nuk kërkon asgjë të jashtëzakonshme. Kërkon vetëm dy aftësi themelore: të jesh në gjendje të shprehësh qartë mendimet e tua dhe të jesh në gjendje ta dëgjosh personin tjetër me respekt. Të jesh në gjendje të shprehësh atë që më shqetëson pa e sulmuar. Të jesh në gjendje ta dëgjosh personin tjetër pa e përgatitur përgjigjen time para se të mbarojë. Të mos i lejoj emocionet e mia të më mposhtin, por t’i pranoj dhe t’i nderoj ato. Këto janë aftësi themelore komunikimi – megjithatë, ato janë ato që i lëmë pas dore më shumë.

Çelësi është ta shohësh konfliktin jo si një kërcënim, por si një mundësi. Një mundësi për një kuptim më të thellë, për rritje, për sqarim. Ndonjëherë, konflikti zbulon kufijtë tanë. Herë të tjera, na ndihmon të zbulojmë gjëra rreth vetes dhe të të tjerëve që nuk i kishim parë më parë. Dhe po, disa konflikte mund të çojnë në ndarje – por kjo është pjesë e jetës. Jo të gjitha marrëdhëniet janë të destinuara të zgjasin.

Nëse mësoni t’i menaxhoni konfliktet me ndershmëri dhe qetësi, atëherë mund të rifitoni paqen e brendshme që keni humbur duke shmangur një konflikt. Kjo ndodh sepse ky shmangie mund të kushtojë shumë më tepër sesa përballimi i një mosmarrëveshjeje që ka zgjatur për një kohë të gjatë./ kohajuaj

Julia Kazana- McCarthy-trajnere jete