Temperaturat mesatare globale në tre muajt e verës (qershor, korrik, gusht) ishin më të lartat e regjistruara ndonjëherë, duke thyer rekordin e vitit 2023, njoftoi sot Observatori Evropian i Kopernikut.
“Gjatë tre muajve të fundit, bota ka përjetuar qershorin më të nxehtë dhe gushtin më të nxehtë të regjistruar, ditën më të nxehtë në histori dhe verën më të nxehtë në histori,” përmblodhi me alarm Samantha Burgess, zëvendësdrejtoresha e shërbimit të ndryshimeve klimatike (C3S) në Observatori i Kopernikut, në një deklaratë për shtyp të lëshuar.
“Kjo sekuencë rekord rrit gjasat që viti 2024 të jetë viti më i ngrohtë i regjistruar”, duke tejkaluar rekordin e mëparshëm të vendosur vitin e kaluar, shtoi ai, për shkak të rritjes së aktivitetit të gazit serrë të shkaktuar nga njeriu.
Vende të tilla si Spanja, Japonia, Australia (në mes të një dimri të hemisferës jugore) dhe provincat në Kinë njoftuan këtë javë se kishin regjistruar temperatura të larta rekord në gusht.
Në shkallë globale, gushti 2024 barazoi rekordin e temperaturës për muajin përkatës të çdo viti, i mbajtur nga ai i 2023, 1,51°C mbi mesataren e periudhës para-industriale (1850-1900), me fjalë të tjera mbi kufirin e 1.5°C, që ishte qëllimi më ambicioz i Marrëveshjes së Parisit të vitit 2015.
Ky kufi emblematik është tejkaluar në 13 nga 14 muajt e fundit, sipas të dhënave të institutit Copernicus (të cilat ndryshojnë pak nga të dhënat e organeve përkatëse në SHBA, Japoni dhe Britani).
Sipas të njëjtit burim, në dhjetë muajt e fundit, temperatura mesatare ishte 1,64°C mbi kohën para-industriale. Viti 2023 përfundoi me një temperaturë mesatare globale prej 1,48°C dhe viti 2024, i shënuar nga valë të nxehti, thatësira dhe përmbytje ekstreme, ka një shans të madh për të qenë viti për të kaluar pragun.
Megjithatë, kjo anomali duhet vëzhguar për dekada për të konsideruar se klima, e cila gjatë kësaj kohe konsiderohet të jetë rreth 1.2°C mbi epokën para-industriale, tani po stabilizohet në një nivel mbi 1.5°C.
Të dhënat e Kopernikut filluan të mbaheshin në vitin 1940, por temperaturat mesatare nuk janë regjistruar për të paktën 120,000 vjet, sipas të dhënave paleoklimatike, të nxjerra kryesisht nga shtresat e akullit dhe sedimentet.
Regjistrimet e përsëritura globale të nxehtësisë janë nxitur nga ngrohja e paprecedentë e oqeaneve – të cilat mbulojnë 70% të sipërfaqes së Tokës – trupa ujorë që thithin 90% të nxehtësisë së tepërt për shkak të aktivitetit njerëzor: temperatura mesatare e sipërfaqes së detit mbahet shumë mbi nivelet normale nga maj 2023, që sjell fenomene shumë më të rënda si ciklonet.